Odzyskanie przez Polskę w 1918 roku niepodległości nie przyniosło jej od razu długo wyczekiwanego dostępu do morza. Zaślubiny Polski z morzem odbyły się dopiero 10 lutego 1920 roku, po ratyfikacji Traktatu Wersalskiego. Na jego mocy przyznano Polsce skrawek wybrzeża. Bez portu.
Niecałe 3 miesiące po uroczystościach zaślubin Polski z morzem w Pucku, rozpoczęły się poszukiwania najdogodniejszego miejsca pod budowę portu wojennego.
23 września 1922 roku Sejm uchwalił ustawę „o budowie portu przy Gdyni na Pomorzu jako portu użyteczności publicznej”. Narodowa inwestycja, jaką była ostatecznie budowa portu w Gdyni, spłaciła się już przed II wojną światową, spełniając zarazem rolę katalizatora społecznej energii i patriotyzmu. Dzięki Gdyni Polacy uwierzyli, że stać ich na realizację najambitniejszych marzeń i wyzwań XX wieku. 10 lutego 1926 roku Gdynia uzyskała prawa miejskie.
Aktualnie w Gdyni znajduje się drugi pod względem przeładunków port morski w Polsce. Jego specjalizacją są przeładunki kontenerów. Mimo tego uchodzi on za najbardziej wszechstronny z portów na polskim wybrzeżu. Jest również głównym portem pasażerskim Trójmiasta.
Od lat 90. XX w. w Gdyni rozwija się sektor finansowy i oddawane są do użytku biurowce firm działających w różnych branżach. Od 2001 funkcjonuje Pomorski Park Naukowo-Technologiczny. Po rozbudowie zakończonej w 2013 roku stał się największym pod względem powierzchni kompleksem laboratoryjno-badawczym w Polsce.
16 marca 2015 roku prezydent Bronisław Komorowski ustanowił gdyński układ urbanistyczny śródmieścia pomnikiem historii.
Układ urbanistyczny śródmieścia Gdyni jest to ukształtowany w dwudziestoleciu międzywojennym młody zespół przestrzenny o powierzchni ponad 90 ha. Jest to teren intensywnie zabudowany, z liczbą ok. 450 budynków. Strukturę układu zabytkowego tworzą trzy fazy osadnicze: wiejska, letniskowa oraz miejska.
Dalsze informacje:
ORP Sokół (III)
14 lutego 1967 r. podniesiono banderę Marynarki Wojennej Królestwa Norwegii na okręcie podwodnym KNM Stord (S-308). Okręty podwodne typu Kobben zbudowane zostały dla wzmocnienia przez norweską flotę północnej flanki NATO. Wybrano do tego celu oferowane przez niemiecka stocznię Rheinstahl-Nordseewerke okręty projektu 207. Dzięki finansowemu wsparciu Stanów Zjednoczonych zbudowano w latach 1964-1967 aż 15 okrętów tego typu. Ich głównym zadaniem miało być zwalczanie okrętów podwodnych potencjalnego przeciwnika. Bazowały w Bergen do początków XXI wieku, gdy podjęto decyzję o wycofaniu okrętów ze służby.
Nowy rozdział w historii tej jednostki rozpoczął się 4 czerwca 2002 r. – tego dnia okręt wszedł do służby w Marynarce Wojennej RP jako ORP Sokół (294) – trzeci noszący tę nazwę pod biało-czerwoną banderą.
Był pierwszym z czterech okrętów typu Kobben (Sokół, Kondor, Sęp i Bielik), które weszły do służby w Dywizjonie Okrętów Podwodnych. Po decyzji o przejęciu okrętów wysłana została do Norwegii grupa szkoleniowa. Przez ok. cztery miesiące polscy marynarze poznawali zupełnie nowy dla nich typ okrętów, przechodzili wszechstronne szkolenie z ich obsługi.
ORP Sokół był intensywnie wykorzystywany od pierwszych miesięcy służby w polskiej Marynarce Wojennej. Załoga przeszła obowiązkowe zadania sprawdzające jej przygotowanie do współdziałania z okrętami NATO. Podobnie jak wszystkie polskie okręty podwodne typu Kobben, ORP Sokół uczestniczył w wielu sojuszniczych i narodowych ćwiczeniach, głównie na Bałtyku i w Cieśninach Duńskich. Działał także w składzie elitarnego zespołu Sił Odpowiedzi NATO.
ORP Sokół III zakończył służbę pod biało-czerwoną banderą 8 czerwca 2018 r.
(Źródło: https://muzeummw.pl/sokol-wyladuje-w-muzeum-marynarki-wojennej-w-gdyni)
Dalsze informacje:
ORP Błyskawica
Polski niszczyciel (według nazewnictwa okresu dwudziestolecia międzywojennego – kontrtorpedowiec, z franc. contre-torpilleur), jeden z dwóch zbudowanych okrętów typu Grom, wprowadzony do służby w Marynarce Wojennej w 1937 roku. Uczestniczył w działaniach II wojny światowej od pierwszych do ostatnich dni walk w Europie, operując na Atlantyku, Morzu Północnym i Morzu Śródziemnym. Brał udział między innymi w kampanii norweskiej i ewakuacji Dunkierki, bitwie o Atlantyk, operacjach „Torch” i „Overlord” oraz bitwie pod Ushant. Działalność operacyjną u boku aliantów zakończył udziałem w operacji „Deadlight”. W maju 1946 został przejęty przez Royal Navy, pod polską banderę powrócił 1 lipca 1947 roku.
Po remoncie i przezbrojeniu powrócił do czynnej służby, pełniąc funkcję okrętu flagowego Marynarki Wojennej. Na jego pokładzie szkoliły się kadry polskiej floty. Po awarii kotłowni w 1967 roku uznano kolejny remont za nieopłacalny i od 1969 roku pozostawał w Świnoujściu jako stacjonarny okręt obrony przeciwlotniczej. Od 1 maja 1976 roku zacumowany jest w Porcie Gdynia jako okręt muzeum. Jest najstarszym na świecie zachowanym niszczycielem.
Dalsze informacje:
Muzeum Marynarki Wojennej
Muzeum Marynarki Wojennej na stałe już wrosło w gdyński pejzaż. Dziś trudno wyobrazić sobie Skwer Kościuszki bez wspaniałej sylwetki “Błyskawicy” czy też Bulwar Nadmorski pozbawiony Ekspozycji Plenerowej Broni i Uzbrojenia Morskiego. Upowszechnianie i popularyzacja historii Marynarki Wojennej RP to jeden z głównych filarów jego działalności. Oferta ekspozycyjna, prezentująca bogate i piękne dzieje oręża polskiego na morzu, skierowana jest do wszystkich, chcących poznać ten rozdział historii Polski.
Dalsze informacje:
Muzeum Miasta Gdyni
Na styku morza i lądu stoi nowoczesny budynek z jasnego piaskowca formą przypominający statek – to nowa siedziba Muzeum Miasta Gdyni otwarta uroczyście 16.11.2007 r. w obecności ówczesnego Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Dziesiątki tysięcy obiektów zgromadzonych w muzeum jest źródłem wiedzy o przeszłym i aktualnym życiu miasta i jego mieszkańców, które niezmiennie fascynuje turystów i jest źródłem dumy ciągle nowych pokoleń gdynian.
Dalsze informacje: